Από την ημέρα ίδρυσης μέχρι και σήμερα προσφέρουμε ανελλιπώς τις υπηρεσίες μας στους ελαιοπαραγωγούς της ευρύτερης περιοχής, φροντίζοντας για την καλύτερη δυνατή απόδοση της σοδειάς τους.
Έχοντας ως γνώμονα αυτό τον σεβασμό προς την ελιά και τον πελάτη όλα αυτά τα χρόνια, επενδύουμε στην αναβάθμιση του υλικοτεχνικού μας εξοπλισμού με σύγχρονα μηχανήματα και πλαισιώνουμε το εργοστάσιο μας με αξιόπιστο και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό.
Το ελαιουργείο μας διαθέτει νέα σύγχρονη φυγοκεντρική μονάδα άλεσης .
Έχοντας λάβει τις απαραίτητες πιστοποιήσεις για την ασφαλή διαχείριση τροφίμων καθώς και από τον οργανισμό ελέγχου και πιστοποίησης , το ελαιουργείο μας είναι σε θέση να αναλαμβάνει την έκθλιψη ελαιοκάρπου και να παράγει εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας και άριστης γεύσης.
Το ελαιόλαδο που παράγει το ελαιουργείο
Επαρχία Μεραμπελλου
Η επαρχία μεραμπελλου καλύπτει το βορειοδυτικό τμήμα του νομού και είναι στο μεγαλύτερο μέρος της ορεινή. Στην περιοχή της Νεάπολης-Λημνών και στον Άγιο Νικόλαο είναι οι μοναδικές μικρές πεδινές εκτάσεις της. Προϊόντα παραδοσιακά της επαρχίας είναι το λάδι, τα χαρούπια και τα αμύγδαλα.
Το όνομα της η επαρχία, όπως συνηθίζεται στην Κρήτη, το πήρε από το φρούριο Μίrabello, που ιδρύθηκε το 13. αϊ. στη θέση όπου σήμερα είναι η Νομαρχία στην πόλη του Αγίου Νικολάου, Τα όρια της επαρχίας είναι περίπου τα ίδια με της τούρμας και της καστελανίας Μεραμπέλου.
Στο Μεραμπέλο είναι η πρωτεύουσα του Νομού Άγιος Νικόλαος και η μικρή πόλη Νεάπολη, αλλά και το όμορφο παραδοσιακό κεφαλοχώρι Κριτσά.
Οι πιο σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι και ιστορικοί τόποι του Μεραμπέλου είναι οι πόλεις των ιστορικών χρόνων: Δρήρος, Όλους, Λατώ και Ίστρων, το μεσαιωνικό φρούριο της Σπιναλόγκας, το ιστορικό σπήλαιο της Μιλάτου, η Μονή Αρετίου και μερικές ακόμη μονές σήμερα διαλυμένες στο Πάνω Μεραμπέλο, καθώς και οι σπουδαίες βυζαντινές τοιχογραφημένες εκκλησίες στην Κριτσά και στον Άγιο Νικόλαο.
Το τοπίο βόρεια της κοιλάδας της Νεάπολης είναι αυστηρό και ασκητικό. Έχει αραιή, κυρίως θαμνώδη βλάστηση όπου κυριαρχεί το θυμάρι, η ρίγανη και δεκάδες άλλα είδη της Κρητικής χλωρίδας, καθώς και λιγοστά δέντρα όπως κυπαρίσσια, βελανιδιές και καρυδιές, τα οποία βασανίζονται από τους βόρειους ανέμους. Όπου γυρίσει το μάτι του επισκέπτη, βλέπει πλαγιές με καλοδουλεμένες ξερολιθιές, φτιαγμένες με τον ιδρώτα και την αγωνία των ανθρώπων στην αιώνια προσπάθειά τους να κρατήσουν λίγο καλλιεργήσιμο χώμα πάνω στην εξαιρετικά άγονη γη.